U jasenovačkom logoru stradao značajan broj znamenitih Bošnjaka i zatočenika logora koji potječu iz uglednih familija ili su u najbližem srodstvu sa poznatim osobama. Ističemo samo neke od njih.
Safet Krupić, rođen 1911. godine u Bosanskoj Krupi, u znamenitoj posjedničkoj familiji, studirao u Zagrebu i Parizu, gdje je diplomirao na Filozofskom fakultetu. Pisao je o domaćim i stranim književnicima i naučnicima, o položaju bosanskohercegovačkih muslimana, njihovoj kulturi i književnosti. Ubijen je 1942. godine.
Džemil Džemo Krvavac, rođen 1913. g. u selu Velika Gračanica kod Gacka. Bio je nadaren književnik. Pisao je pjesme i crtice, književne kritike i eseje o knjigama, filmovima i likovnim izložbama. Ubijen je 1942. godine.
Zijah Zijo Dizdarević, rođen 1916. u Vitini. Jedan je od najtalentiranijih iz generacije mladih predratnih književnika koji je za svog vrlo kratkog života dao knjigu izvanrednih ostvarenja (nekoliko pripovjedaka mu je antologijske vrijednosti). Cjelokupno njegovo djelo od 30 priča-novela , po obimu je maleno, ali sa nekoliko izvrsnih kratkih priča spada među najbolje u ukupnoj jugoslavenskoj prozi pisanoj između dva svjetska rata: “Majka”, “Naza vezilja”, “Jah, i on umrije”, “Ramazanska noć”, “Jedan dan u mojoj kasabi”, “Blago u duvaru”, itd. Ubijen je 1942. godine.
Halil Alije Isaković, rođen 1911. u Butini kod Stoca, amidža poznatog bošnjačkog intelektualca i književnika Alije Isakovića, ubijen 1944. godine.
Abdulah Sidran, rođen 1909. g. u Sarajevu, amidža bosanskohercegovačkog pjesnika Abdulaha Sidrana, koji je po amidži i dobio ime. Ubijen 1942. godine.
Džemal Džumhur, rođen 1923. u Konjicu, brat poznatog književnika, karikaturiste i putopisca Zulfikara Zuke Džumhura. Ubijen 1945. godine.
Nezira Dizdar, rođena 1881. g. u Trebinju, i Refika Dizdar r. 1921. g. u Stocu, majka i sestra poznatih književnika – pjesnika Hamida i Mehmedalije Maka Dizdara.
Nusret Prohić, r. 1922. g. u Derventi, potječe iz stare i poznate familije Prohića iz Gračanice. Brat je nadaleko poznatog ljekara i prvog pedijatra u Sarajevu dr. Ismeta Prohića. Ubijen 1942. g.
Mehmed Meho Ferhatović, r. 1900. g. u Sarajevu, otac legendarnog nogometaša Asima Ferhatovića Haseta, čije ime danas nosi Olimpijski stadion u Sarajevu. Ubijen 1945.g.
U Jasenovcu su stradale i daidže predsjednika SDA Bakira Izetbegovića. On je interesirajući se za sudbinu dvojice svojih daidža, rahmetli Muhameda i Bakira Repovca, lično kontaktirao Nihada Halilbegović, autora knjige ‘Bošnjaci u Jasenovačkom logoru’.
Znao je da su obojica žrtve fašističkog terora, ali nije bio posve siguran gdje su stradali. Za Muhameda porodica je pretpostavljala da je ubijen u Jasenovcu, a za Bakira su znali samo da je ubijen, možda i on u Jasenovcu, ali u to nisu bili sigurni.
Bakir Izetbegović je ispričao i da su mu daidže bili miljenici u familiji, a da je rahmetli Bakir bio ljubimac svih, posebno njegove sestre – “moje majke koja mi je u znak ljubavi prema bratu dala njegovo ime”.
Ismet Repovac, otac ubijenih, u izjavi datoj 4. maja 1946. godine, pretpostavio je da su Muhamed i Bakir ubijeni u Jasenovcu, naravno u različito vrijeme. U početku je i gospodin Halilbegović povjerovao u ovu pretpostavku, ali je kasnije utvrdio pravu istinu: Repovac Ismeta Muhamed, rođen 1921. godine u Ostrošcu, uhapšen i interniran u logor Jasenovac 01. 01. 1942. godine; ubijen 01.03.1943. godine u logoru Jasenovac.
Repovac Ismeta Bakir, rođen 1920. godine u Ostrošcu, uhapšen u Sarajevu 07. 08. 1944. godine i interniran u logor Lepoglavu gdje je i ubijen 31. 10. 1944. godine, stajalo je u Anketi SUBNOR-a Sarajevo, obr. 5 ABiH.
Prema kazivanju jednog od naših akademika Abdulaha Sidrana njegov amidža Abdulah bio je pošten i čestit čovjek. “Veoma ponosan. Svi smo ga voljeli. Po njemu sam dobio ime Abdulah. U duši je bio antifašista i protivnik NDH. Ustaše su ga uhapsile i deportirale u logor Jasenovac. Poslije strahovitog mučenja je ubijen…”